Inscenizacja pt. Formy ochrony przyrody przeprowadzona przez koło przyrodnicze dla uczniów kl. I-IV SP i punktu filialnego w Październiku Miesiącu Ochrony Przyrody.

Październik Miesiąc Ochrony Przyrody to pora dla przeprowadzenia różnorakich przedsięwzięć ekologiczno - wychowawczych. Z dużym zaangażowaniem uczniów przeprowadziłam w atrakcyjny i efektywny sposób inscenizację pt. Formy ochrony przyrody o tematyce ekologii i sozologii dla uczniów I-IV naszej szkoły i punktu filialnego.

1. Scenariusz inscenizacji „Formy ochrony przyrody"

Przewodniczący

Wycieczka do parku narodowego wprowadziła nas w zagadnienia dotyczące form ochrony przyrody, które będą przedmiotem dzisiejszej dyskusji. Proszę o zabranie głosu w następującej kolejności:

1. Konserwator przyrody i jego ekipa.

2. Sozolog.

3. Przedstawiciel zieleni miejskiej.

4. Żubr - przedstawiciel fauny parku narodowego.

5. Strażnik ochrony przyrody.

6. Uczeń - uczestnik kolonii.

Konserwator przyrody

Chciałbym podkreślić, że obecnie ochrona przyrody jest zastępowana pojęciem ochrona środowiska, przez które należy rozumieć nie tylko zachowanie ginących gatunków roślin i zwierząt oraz naturalnych fragmentów przyrody, ale również walkę o czyste powietrze i wodę, przeciwstawianie się erozji i jałowieniu gleb oraz walkę z hałasem. Duże znaczenie ma ochrona różnego rodzaju obiektów przyrody jak np. parki narodowe, rezerwaty przyrody, pomniki przyrody – których liczba zwiększa się z roku na rok. Dzięki ich ochronie powiększamy ilość terenów zielonych, zyskujemy cenne obiekty do badań naukowych oraz miejsca do uprawiania turystyki.

A teraz proszę członków mojej ekipy o przedstawienie się zebranym.

Park narodowy

Jestem chronionym obszarem o powierzchni ponad 500 hektarów z naturalnymi lub tylko nieznacznie odkształconymi kompleksami przyrodniczymi, często o unikatowych obiektach. Jest nas ciągle w Polsce za mało (wskazuje na mapie i wymienia nazwy parków narodowych).

Rezerwat przyrody

Obejmuje niewielki obszar, zwykle do 500 hektarów, o dużej wartości przyrodniczej. Tworzony jest nie tylko dla ochrony jednego lub kilku gatunków roślin czy zwierząt, ale również dla ochrony całego naturalnego fragmentu przyrody, np. lasu, jeziora, torfowiska itp. Są wśród nas również rezerwaty krajobrazowe i rezerwaty przyrody nieożywionej obejmujące obiekty bardzo rzadkie i bardzo cenne dla nauki.

Pomniki przyrody

Jesteśmy osobliwościami przyrodniczymi, mającymi wartość historyczno-pamiątkową. Możemy być np.: starymi drzewami o niezwykłych rozmiarach, jak np. dąb „Bartek", grupami drzew — np. aleja Jesionowa w Kuźnicach, ciekawymi skałami — np. „Maczuga Herkulesa", jaskiniami — np. jaskinia „Raj", głazami narzutowymi a nawet wodospadami — np. „Wodogrzmoty Mickiewicza".

Sozolog

Rozwój cywilizacji powoduje na całym świecie wiele negatywnych przeobrażeń w środowisku. Terenów zieleni jest coraz mniej. Z pewnością w najbliższej przyszłości sytuacja nie ulegnie radykalnej poprawie, gdyż rozbudowujące się miasta i zakłady przemysłowe zajmują coraz większe powierzchnie. Troska całego społeczeństwa o środowisko przyrodnicze jest bardzo ważna, ponieważ chroniąc przyrodę - chronimy środowisko, w którym żyjemy, chronimy własne zdrowie i życie. A zatem rosną potrzeby w dziedzinie ochrony przyrody. Zdarzają się także błędy i zaniedbania, stwarza to potrzebę łagodzenia i likwidowania przyczyn i skutków wzajemnego oddziaływania przemysłu, urbanizacji i turystyki na środowisko przyrodnicze.

Przedstawiciel zieleni miejskiej

Temat, który dziś omawiamy, w największym stopniu odnosi się do obszarów chronionych. Chciałbym poruszyć sprawę nieprawidłowego zagospodarowania miast, wsi i osiedli. Człowiek ogranicza powierzchnię terenów zielonych nawet tam, gdzie nie jest to konieczne. Zastępuje zespół producentów dywanem z betonu, asfaltu, tak że żadna roślina nie może tam się pojawić. Miasta przypominają kamienne pustynie. Projektanci i architekci powinni uwzględnić fakt, że egzystencja ludzka bez roślin nie jest możliwa. Należy pamiętać, że tereny zielone stanowią ważny element chroniący przed niesprzyjającymi czynnikami klimatycznymi, jak również przyczyniają się do polepszenia sanitarno-higienicznych warunków terenów mieszkalnych.

Żubr-przedstawiciel fauny parku narodowego

Moi przodkowie żyli niegdyś w całej Europie. Byli królami rozległych, pierwotnych lasów. Przyroda nie szczędziła im swoich darów. W miarę zmniejszania się powierzchni naturalnych terenów leśnych i rozwoju osadnictwa ludzkiego nasza liczebność zmniejszała się. Byliśmy jednak jeszcze szeroko rozpowszechnionym gatunkiem. Wojny, rabunkowa gospodarka drzewostanem, niepohamowane kłusownictwo spowodowały wyginięcie żubrów w naturalnym środowisku na obszarach Europy. Na szczęście żubry zachowały się w ogrodach zoologicznych. Dzięki naszym sprzymierzeńcom, którzy pomogli nam przetrwać trudne warunki, gatunek nasz uratowano przed całkowitą zagładą i ponownie możemy żyć w dużych kompleksach leśnych.

Strażnik ochrony przyrody 

Ja również chciałbym zabrać głos. Jako Strażnik Ochrony Przyrody ciągle spotykam się u turystów z przejawami braku kultury obcowania z przyrodą. Nie mam nic przeciwko turystyce, ale porzucone butelki, puszki i inne śmieci - to zasługuje na potępienie i natychmiastową reakcję. Oczywiście nie wszyscy zachowują się w taki właśnie sposób. Są też tacy, którzy nie niszczą, nie zaśmiecają, ale porządkują. Przykładem tego są różne akcje prowadzone przez harcerzy lub członków LOP. Myślę, że całe społeczeństwo ma w tym względzie duże pole do działania.

Uczeń - uczestnik kolonii

Co roku bardzo chętnie wyjeżdżam na wycieczki i kolonie. Lubię przyrodę - lasy, łąki, jeziora. Podczas takich wycieczek poznaję ciekawe krajobrazy i obiekty przyrodnicze. Wyprawy te wzbogacają moją wiedzę. umożliwiają poznanie wielu nowych gatunków roślin i zwierząt. Rozpoznaję głosy ptaków, poznaję zwyczaje zwierząt znanych mi wcześniej tylko z ilustracji.

Podczas ostatnich wakacji zwiedzałem Białowieski Park Narodowy, który powstał w 1947 roku. Jest to najstarszy park narodowy w Polsce. Obecnie poznaję Tatrzański Park Narodowy. Podczas moich wyjazdów, w czasie prowadzenia obserwacji przekonałem się, że wiedza teoretyczna to dopiero wstęp do zdobywania umiejętności patrzenia na przyrodę i rozumienia jej.

Przewodniczący

Podsumowując należy stwierdzić, że stan środowiska, w którym żyje człowiek, pogarsza się z roku na rok. Dlatego też każdy, w miarę swoich możliwości, powinien przyczyniać się do jego poprawy, l tak np. dzieci nie powinny bezmyślnie niszczyć zieleni ani płoszyć zwierząt, a ludzie dorośli podejmując jakiekolwiek decyzje, powinni brać pod uwagę dobro środowiska, w którym żyjemy i od którego jesteśmy uzależnieni.

Uczniowie uzyskali dodatkowe informacje naukowe z dziedziny ekologii i sozologii. Potrafią właściwie zachować się w środowisku przyrodniczym, znają prawa przyrody, szanują je i przestrzegają ich.